امام صادق(ع) فرموده‌اند: «هر کس حرفی از کتاب خدا را، بدون خواندن، بشنود، خدا، برای او، حسنه‌ای می‌نویسد و از او گناهی را محو می‌کند و درجه‌ای بر درجات او می‌افزاید».

قرآن کریم کتاب شناخته‌شده‌ی مذهبی تمام دوران‌هاست که رستگاری انسان را در دوجهان تضمین می‌کند. این اثر گران‌بها که خط‌مشی مسلمانان است همچون مشعلی انسان‎‌ها را از جهل به آزادی و از ظلم به عدالت فرامی‌خواند. دوستداران قرآن و پیروان راه پیامبر و ائمه اطهار کسانی هستند که شب‌ها و روزها قرآن را تلاوت می‌کنند و از این سرچشمه‌ی لایتناهی بهره می‌جویند. علاقه‌مندان واقعی با قرآن مأنوس هستند و در هرلحظه برای رضای خدا تلاش می‌کنند.

قرآن کریم، کلام خداوند کریم

قرآن منبع وحی دین اسلام است که به زبان عربی نگاشته شده است. قرآن در لغت به معنای قرائت کردن و خواندن است و شامل سی جز و 114 سوره است. سوره شامل تعدادی مستقل از آیه‌های ارزشمند قرآن است که با «بسم الله الرحمن الرحیم» شروع می‌شوند و تنها یک سوره، سوره‌ی توبه آغازی متفاوت دارد. سوره‌های قرآن کریم به دسته‌ی نازل‌شده در مکه و نازل‌شده در مدینه تقسیم‌شده‌اند و آن‌ها ازنظر کمی نیز به در چهار دسته‌ی السبع الطول، مئین، مثانی و مفصلات قرارگرفته‌اند.

جزهای قرآن کریم

قرآن کریم Quran شامل سی جز است که کتاب صوتی قرآن کریم شامل همه‌ی آن است و از این طریق شما با داشتن این نسخه می‌توانید همه‌جا نسخه‌ای از کلام خداوند را با خود داشته باشید. نسخه‌ی صوتی قرآن کریم با صدایی گویا و گوش‌نواز، جزهای قرآن را به ترتیب روایت می‌کند و در اختیار شنوندگان کلام خداوند می‌گذارد زیرا اگر بخواهید به تقرب خداوند دست‌یابید باید با  قرآن و قرآنیان هم سو شوید. باید همواره کلام خداوند را در اختیار داشته باشید و از آن استفاده کنید تا کلمات پرمحتوای آن بر روح و جسم شما تأثیر بگذارند. پیامبر اسلام «حضرت محمد (ص)» فرموده‌اند: «نگاه کردن به خطوط قرآن، بدون خواندن نیز، عبادت است.» ازاین‌جهت شنیدن قرآن نیز از ثواب و پاداش بالایی برخوردار است. با خواندن و شنیدن کلام خداوند، از سرچشمه‌ی بی‌انتهای معرفت و عشق استفاده می‌کنیم. آیات خداوند همچون کلاس درس پر از پاکی و خلوص است که در آن تواضع، خشوع، صفا، آرامش، خودسازی، معرفت، کمال، عشق و عاشقی را یاد می‌گیرید.

قرآن نور، شفا و بهار است و آرامش‌دهنده‌ی قلب‌ها. «الا بذکر الله تطمئن القلوب».(سوره رعد، ایه 28)

حضرت محمد (ص)، آخرین فرستاده‌ی خداوند

قرآن کتاب مقدس دین اسلام است که از سوی خداوند متعال برای انسان‌ها فرستاده‌شده است. کلمات گران‌بهای این اثر را جبرئیل بر پیامبر اسلام، «حضرت محمد (ص)» از سوی خداوند نازل کرده است. «حضرت محمد (ص)» بانام کامل «اَبُوالْقاسِم محمّدُ بنِ عَبداللّهِ بنِ عَبدالْمُطَّلِب بنِ هاشِم» بنیان‌گذار اسلام و آخرین پیامبر در سلسله‌ی پیامبران الهی است. ایشان حدود سال 570 میلادی در مکه متولد شد و تنهایی‌اش را در غار حرا، که در سمت شمال مکه است، می‌گذرانده است. ایشان در این مکان به عبادت و رازونیاز مشغول می‌شدند و در همین مکان در سن چهل‌سالگی به بعثت رسیدند. «حضرت محمد (ص)» نیز مانند سایر پیامبران یکتاپرستی را پیشه کردند و از مردم عربستان دعوت می‌کرد به او بپوندند. او برای مردم شرح می‌داد تنها با تسلیم شدن در برابر خدا می‌شود به خداوند نزدیک شد و راه سعادت را پیش گرفت.

ایشان حدود سیزده سال در مکه از مردم دعوت کردند و پس‌ازآن به یثرب یا مدینه هجرت کردند. «حضرت محمد (ص)» در مدینه نیز آیین خداپرستی را رواج داد و توانست امت مسلمانان را بنا نهد. پیامبر و یارانش پس پیوستن افراد زیادی به اسلام توانستند مکه را فتح کنند و دین اسلام را بیش از پیش گسترش دهند.

«حضرت محمد (ص)» ده سال پس از هجرتش به مدینه، در سال 632 میلادی یا 11 هجری قمری در مدینه درگذشت. ایشان کلام خدا، و سنت و سیره‌ی خود را به یادگار گذاشتن تا مردم بتوانند از آن‌ها بهره‌جویند و به کمال حقیقی دست یابند. حضرت رسول(ص) درباره‌ی اهمیت و ثواب شنیدن کلام خداوند فرموده‌اند: «تلاوت کننده و گوش فرا دهنده‌ی به قرآن، در پاداش، مساوی هستند. سوگند به خدائی که جان «محمد(ص)» در دست قدرت اوست، پاداش شنونده‌ی قرآن که به آن معتقد باشد، از انفاق یک کوه طلا، درراه خدا، بیشتر است.»

کتاب صوتی قرآن کریم، همراه همیشگی کلام خداوند  

قرآن به‌عنوان سخن خدا، آینه‌ای از کرامت پروردگار جهان است که همچون سفر‌ه‌ای گسترده شده تا همه‌ی افراد بتوانند از آن بهره‌مند شوند. به همین دلیل شنیدن، خواندن، درک کردن، عمل کردن و باور کردن به این کتاب کمال بخش است و انسان را درراه رسیدن به تعالی قرار می‌دهد. «امیرالمؤمنین (ع)» در «نهج‌البلاغه» درباره‌ی اهمیت قرآن می‌فرمایند: «قرآن یک ناصح و خیرخواهی است که هیچ‌گاه به انسان خیانت نمی‌کند. وَ الْهَادِی الَّذِی لَا یضِلُّ هدایتگری است، راه را نشان می‌دهد که هیچ ضلالت و گمراهی در آن وجود ندارد، وَ الْمُحَدِّثُ الَّذِی لَا یکذِب قرآن یک سخنگویی است که دروغ و کذب در او راه ندارد، وَ مَا جَالَسَ هَذَا الْقرآن أَحَدٌ إِلَّا قَامَ عَنْهُ بِزِیادَةٍ أَوْ نُقْصَانٍ، حضرت می‌فرمایند که هرکسی که با قرآن هم‌نشین می‌شود، با قرآن مجالست کند، از کنار قرآن برنمی‌خیزد إِلَّا قَامَ عَنْهُ بِزِیادَةٍ أَوْ نُقْصَانٍ یا برای او زیادتی و افزونی حاصل می‌شود و یا از نقصانی کاسته می‌گردد، زِیادَةٍ فِی هُدًی وقتی مجالست با قرآن صورت گرفت، انسان در باب هدایت افزونی پیدا می‌کند، آگاهی پیدا می‌کند، أَوْ نُقْصَانٍ مِنْ عَمًی وقتی مجالست با قرآن، انس با قرآن صورت گرفت، از آن کوری باطنی انسان کاسته خواهد شد.»

دانلود کتاب صوتی قرآن کریم با روایت «شهریار پرهیزگار» در همین صفحه از فیدیبو برای خرید و دانلود موجود است. شما با دریافت این فایل می‌توانید در هرلحظه و موقعیت از صحبت‌های گران‌قدر خداوند بهره‌مند شوید و عبادت کنید. یکی از ویژگی‌های خوب این فایل، استفاده‎ از آن در حالت آفلاین است، در این صورت شما در هر شرایطی، پشت فرمان ماشین، هنگام پیاده‌روی، در مترو و سفر می‌توانید از آن بهره‌مند شوید. همچنین شنیدن آیات قرآن سبب می‌شود روان خواني شما پیشرفت کند.

از کتاب‌های دیگر مصطفی مومنی به «جهان اسلام» می‌توان اشاره کرد که نسخه الکترونیک آن‌هم در سایت و اپلیکشن فیدیبو برای خرید و دانلود موجود است. همچنین آثار دیگری ازجمله کتاب «قرآن کریم» با ترجمه‌ی «حضرت آیت‌الله‌العظمی مکارم شیرازی»، کتاب «تأملی دیگر در قرآن و تفسیر» نوشته‌ی «امام موسی صدر»، کتاب «قرآن شناخت، مباحثی در فرهنگ و فرهنگ‌آفرینی قرآن» نوشته‌ی «بهاءالدّين خرّمشاهی» و «رهیافتی به قران کریم در تعریف قرآن» نوشته‌ی «محمد عابدالجابری» نیز درباره‌ی قرآن کریم هستند که برای خرید آنلاین آن‌ها می‌توانید به سایت و اپلیکیشن فیدیبو مراجعه کنید.

در بخش‌هایی از کتاب صوتی قرآن کریم می‌شنویم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

الم ﴿۱﴾

الف لام ميم (۱)

ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ ﴿۲﴾

اين است كتابى كه در [حقانيت] آن هيچ ترديدى نيست [و] مايه هدايت تقواپيشگان است (۲)

الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ ﴿۳﴾

آنان كه به غيب ايمان مى ‏آورند و نماز را بر پا مى دارند و از آنچه به ايشان روزى داده‏ ايم انفاق مى كنند (۳)

وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ ﴿۴﴾

و آنان كه بدانچه به سوى تو فرود آمده و به آنچه پيش از تو نازل شده است ايمان مى آورند و آنانند كه به آخرت يقين دارند (۴)

أُولَئِكَ عَلَى هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿۵﴾

آنان برخوردار از هدايتى از سوى پروردگار خويشند و آنان همان رستگارانند (۵)

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿۶﴾

در حقيقت كسانى كه كفر ورزيدند چه بيمشان دهى چه بيمشان ندهى بر ايشان يكسان است [آنها] نخواهند گرويد (۶)

خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿۷﴾

خداوند بر دلهاى آنان و بر شنوايى ايشان مهر نهاده و بر ديدگانشان پرده‏ اى است و آنان را عذابى دردناك است (۷)

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَا هُمْ بِمُؤْمِنِينَ ﴿۸﴾

و برخى از مردم مى‏ گويند ما به خدا و روز بازپسين ايمان آورده‏ ايم ولى گروندگان [راستين] نيستند (۸)

يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ ﴿۹﴾

با خدا و مؤمنان نيرنگ مى‏ بازند ولى جز بر خويشتن نيرنگ نمى‏ زنند و نمى‏ فهمند (۹)

فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ ﴿۱۰﴾

در دلهايشان مرضى است و خدا بر مرضشان افزود و به [سزاى] آنچه به دروغ مى گفتند عذابى دردناك [در پيش] خواهند داشت (۱۰)

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ ﴿۱۱﴾

و چون به آنان گفته شود در زمين فساد مكنيد مى‏ گويند ما خود اصلاحگريم (۱۱)

أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَكِنْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿۱۲﴾

بهوش باشيد كه آنان فسادگرانند ليكن نمى‏ فهمند (۱۲)

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَكِنْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۱۳﴾

و چون به آنان گفته شود همان گونه كه مردم ايمان آوردند شما هم ايمان بياوريد مى‏ گويند آيا همان گونه كه كم خردان ايمان آورده‏ اند ايمان بياوريم هشدار كه آنان همان كم‏خردانند ولى نمى‏ دانند (۱۳)

وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ ﴿۱۴﴾

و چون با كسانى كه ايمان آورده‏ اند برخورد كنند مى‏ گويند ايمان آورديم و چون با شيطانهاى خود خلوت كنند مى‏ گويند در حقيقت ما با شماييم ما فقط [آنان را] ريشخند مى ‏كنيم (۱۴)