امتیاز مثبت

تاریخ انتشار : شنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۵ ساعت ۱۸:۰۰

کد مطلب: 4648

به گزارش پایگاه خبری لادیز؛ به نقل از بهجت؛ فرزند آیت الله بهجت فومنی عصر دیروز در حوزه علمیه آیت الله بهجت فومن با اشاره به اهمیت ویژه آیت الله بهجت به خودسازی های درونی گفت: ایشان با محرومیت ها و ریاضت های زیادی زندگی کردند. منیت را در زندگی خود راه نمیدادند و هیچ وقت ابراز نمی کردند که من این کار را انجام دادم. با وجود اینکه ازبالاترین کرامت ها برخوردار بودند و نظریه هایی را ارائه می دادند که برای علمای الان هم صد درصد قابل درک نبود و معتقدند که شاید هنوز چندین سال بعد درک شود که ایشان چه گفته اند، اما منیت و خودستایی را در زندگی خویش از بین برده بوده اند.
ایشان از پشتکار فراوان و سعه صدر برخوردار بودند. با فکر و تامل فراوان سخن میگفتند. حجت الاسلام علی بهجت در ادامه سخنان خود بیان داشت که مرحوم بهجت(ره) از لحاظ علم و تقوا واقعا بی نظیر بودند و هر دو را با هم داشتند.یک عامل مهم که سبب متمایزشدن ایشان از بقیه علما بود خلوص نیت در عبادات او بود. او قبل از بلوغ در اثر عبادت پرده ها و مانع ها را کنار زده بود و عصمت کودکی خویش را حفظ کرده بودند.آقای بهجت (ره) حتی اندیشه گناه را از خود دور می کردند. ایشان از لحاظ عرفانی با استعداد ذاتی خود راه برای کل بشریت هموار کردند و در زندگی خویش به طور مستمر از راه عبادت این حالات را پرورش دادند.ایشان به غیر از خضوع و خشوعی که داشت، یکپارچه حضور الی الله بودند. خدا میداند در عبادات خود در چه احوالاتی سیر میکردند.
وی گفت：مرحوم بهجت(ره) به فراگیر منظم و مستمر علم و دانش و بالایردن آگاهی در امور مختلف، اهمیت فراوان میدادند. ایشان معتقد بودند که این دانش انسان است که او را از سایر حیوانات متمایز میکند و انسان به انسانیتش است که ممتاز می باشد و انسانیت باعث می شود که انسان تمایلات حیوانی را از خویش دور کرده باشد وگرنه خوردن و خوابیدن را همه موجودات می دانند. او معتقد بود که هر انسانی با تمام ظرفیت خود باید درس بخواند و به مطالعه مباحث قبل از حاضر شدن در کلاس درس اعتقاد داشتند چون از نظر ایشان این امر، باعث بالارفتن آگاهی و رفع ابهامات میشد.
علی بهجت در ادامه اظهار داشت：آیت الله بهجت(ره) با استراحت و خوش گزرانی، بهجت نشدند بلکه با تزکیه نفس و تحمل سختی ها این مسیر را طی کردند. یک مسئله بسیار مهم در زندگی از نظر ایشان داشتن حضور قلب بود و این امر از نظر ایشان جز از مسیر تمرین حاصل نمی شد. ایشان نماز را دلیل حضور قلب می دانستند و میگفتند اگر نماز دیروز ما با امروز متفاوت بود و تاثیر داشت بدانیم که این امر حاصل شده است. و هدف باید آن باشد که ارتباط اصلی که همان ارتباط با خالق بی همتا است بالا برود که کلید اصلی این بالا رفتن همان حضور قلب است. وی در پایان با تاکید فراوان بیان داشت که بزرگان، کسانی مانند بهجت ها و شیخ انصاری ها و... با محدودیت های فراوان و سخت به مقام مرجعیت رسیدند. امید است که با الگو گرفتن از این عالمان بزرگ همواره پیرو راهشان و ادامه دهنده افکارشان باشیم.