معماری صخره ای منحصربفرد در دل طبیعت کوهستانی دهستان زیبای تمین
تاریخ انتشار : شنبه ۵ فروردين ۱۳۹۶ ساعت ۰۲:۰۸
کد مطلب: 9128
معماري صخرهاي تمين در حوزه طبيعي كوهستاني تفتان واقع شده و داراي آب و هوايي معتدل است.
ط
روستاي تمين و محدوده آن يكي از نقاط خوش آب و هواي شهرستان میرجاوه محسوب شده و هر ساله افراد زيادي براي تفرج و استفاده از آب و هواي معتدل آن به اين منطقه سفر مي كنند.
معماري صخرهاي تمين عبارت است از از فضاهايي معماري كه در دل بافت صخرهاي موجود در محل كنده شده اند و محلي مسكوني محسوب مي شود، ابعاد محدوده اي كه اين آثار در آن واقع شده اند عبارت است از 30 متر و 30 در 5 متر و حداكثر ارتفاع 3 متر که به دليل بي توجهي، بسياري از اين فضاها تبديل به انبار علوفه يا آغل گوسفندان شده است.
در شرقي ترين قسمت صخره مذكور و در منطقه اي با شيب ملايم منتهي به رودخانه يك اتاق با ورودي كوتاهي به ابعاد 90 در 150 سانتيمتر وجود دارد كه ورودي آن اكنون با شاخه هاي درخت مسدود شده است و داخل آن كه به عنوان انبار علوفه مورد استفاده قرار گرفته تا نيم متر از آب باران پر شده و اندازه گيري دقيق آنها امكان ميسر نبود. با اين وجود به طور تخميني داراي 25 متر مربع مساحت مي باشد و در ديوار غرب آن يك فرور رفتگي به عمق تقريبي 30 سانتيمتر و ارتفاع 1/5متر ایجاد شده است كه بسيار مشابه محراب مساجد بلوچستان است و بر اساس اين فرورفتگي محراب مانند احتمالاً اين اتاق كاربري نمازخانه(مسجد) داشته است.
دومين سازه ايجاد شده در سنگ در فاصله 50 متري شمال از سازه قبلي قرار دارد و مانند آن تبديل به آغل گوسفندان شده است، بر خلاف فضاي قبلي، اين اتاق داراي سقفي هلالي شكل مي باشد و داراي ابعاد2 در 3 متر و ارتفاع 190 سانتيمتر مي باشد و در ديوار غربي اين اتاق دو طاقچه كوچك نامنظم ايجاد شده است.
سومين اتاق در 80 متري جنوب غربي دو سازه قبلي قرار دارد و به دليل جمع شدن رسوبات، ورودي آن مسدود شده است و تنها از طريق يك دريچه كوچك ميتوان درون آن را مشاهده كرد. فضاي دروني مستطيل شكل با سقفي مسطح و ابعاد تقريبي2/5 2 در 2/5 متر مي باشد.
ساير سازه هاي صخره اي اين روستا اغلب داراي سقفي هلالي شكل مي باشند و به مرور زمان و بر اثر آسيب هاي طبيعي ورودي آنها عريض شده و بخش هايي از ديوارهاي آنها فرو ريخته است، سفال تنها داده فرهنگي منقول به جاي مانده از سطح اثر است كه از تنوع نسبي و تراكم بسيار اندكي برخوردار است. سفال هاي موجود در سطح و پيرامون اين اثر را ميتوان بر مبناي نوع پوشش به دو گروه تقسيم نمود: 1- سفال لعابدار 2- سفال بدون لعاب و داراي پوشش گلي.
سفالهاي لعابدار داراي لعابهايي به رنگهاي فيروزهاي، لاجوردي، آبي پر رنگ و سبز هستند و داراي بقاياي نقوشي به رنگهاي قهوهاي و سياه كه به دليل ريز بودن قطعات نوع تزئين آنها مشخص نيست.
گروه دوم سفال بدون لعاب است كه خميره و پوشش آنها به رنگ قرمز بوده و يكي از هاي داراي تزئينات كنده هندسي به شكل خطوط مواج، زيگزاگ و موازي است، با توجه به نوع سفال و بقاياي اثر، براي اين اثر دوران اسلامي ميانه و متأخر ؛سده هاي 10 تا 13 هجري پيشنهاد مي شود.
