در این خبر به معرفی برخی از مهمترین سحابیهای کهکشان پرداختهایم، با ما همراه باشید.
سحابی جبار، شکارچی یا M42 از اکسیژن، هیدروژن و گوگرد تشکیل شده است. این سحابی روشنترین سحابی گازی آسمان است که در صورت فلکی جبار قرار دارد و علت روشن شدن آن به 4 ستاره تازه متولد شده داغ، خوشه کوچک خوشه ذوزنقه وار یا (Trapezium) درونش باز میگردد؛ توده گازی توسط فوتونهای فرابنفش این 4 ستاره تحریک و درخشان میشوند و رنگ قرمز ناشی از هیدروژن و گوگرد و رنگ سبز-آبی به دلیل اکسیژن است. وسعت سحابی شکارچی تقریبأ ۴۰ سال نوری و فاصله آن تا زمین 1500 سال نوری است.
سحابی جغد، Messier 97 ، NGC3587 یا ESO 378-1 یک سحابی سیاره نما یا سیارهای است که در صورت فلکی هیدار قراردارد. سحابی جغد ساختمانی سه لایه دارد و حدود ۴ سال نوری گستردگی و ۳۲۵۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. این گوی درخشان بقایای یک ستاره در حال مرگ را نشان میدهد.
سحابی دمبل یا M27 ، سحابی هسته سیب و NGC6853 یک سحابی سیاره نماست که در صورت فلکی روباهک قرار دارد، این سحابی تقریبا هزار سال نوری از ما فاصله دارد و قطر آن 2.5 سال نوری است. سحابی دمبل از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است. خورشید ما پس از مرگ تبدیل به چنین جرمی می شود.
سحابی امگا؛ سحابی قو، سحابی خرچنگ دریایی، سحابی نعل اسب و M17 نامهای دیگر این سحابی است که در فاصله 6 هزار و 500 سال نوری از زمین در صورت فلکی کماندار قرار دارد. امگا سحابی فعال است که در عمق راه شیری و در بازوی قوس کهکشان واقع شده است.
سحابی اسکیمو، سحابی دلقک یا NGC 2392 یک سحابی سیاره نماست. وسعت این سحابی برابر 1.3 سال نوری وفاصله آن از زمین 3 هزار سال نوری است. این سحابی در کهکشان راه شیری و در میان صورت فلکی«دو قلو» یا «جمینی» یا «جوزا» واقع شده است. چون این سحابی شبیه کلاه اسکیموهاست، به این نام شهرت دارد. اطراف آن از لایههای خارجی و گرد و غبار تشکیل شده است و داخل سحابی ستارگان و سیارکهای بسیاری وجود دارند که درخشش سحابی را بیشتر میکنند. نورهای نارنجی، صورتی، بنفش و آبی با زمینه سیاه، بر جاذبههای این سحابی افزودهاند.
این سحابی که به نام NGC 2467 هم شناخته میشود 13 هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و صورت فلکی « کشتیدم» قرار دارد. این سحابی محل تولد بسیاری از ستارههای ناشی از گاز هیدروژن اضافی است و از گرد و غبار، گاز و ستارههای جوان تشکیل شده است که به صورت گرانشی بهم گره خورده اند.
این سحابی محل تولد ستارگان جدید است و 1300 سال نوری از زمین فاصله دارد.
انتهای پیام/